بررسی شاخص dmft مولر نخست دایمی در دانش آموزان ۱۲ ساله شهر همدان در سال ۱۳۸۴

مقدمه و هدف: شاخص dmft (decay, missing, filling teeth)  بهترین شاخص همه گیر شناختی پوسیدگی در دندانپزشکی است و بیانگر وضعیت بهداشت دهان و دندان در یک جامعه است که با توجه به آن، می توان به طرح ریزی و اجرای برنامه های پیشگیری و خدمات درمانی برای همه ی افراد جامعه پرداخت. هدف از این پژوهش،تعیین وضعیت شاخص dmft مولر نخست دایمی (dmf6) در دانش آموزان 12 ساله ی شهر همدان در سال 1384 می باشد. روش کار: در این مطالعه توصیفی-مقطعی با استفاده از سوند و آیینه و در زیر نور طبیعی، چهار مولر نخست دایمی در 480 دانش آموز 12 ساله ی دختر و پسر از نظر پوسیدگی، پر کردگی و از دست رفتن، معاینه شده و برپایه ی وضعیت آنها، dmf6 برای هر فرد به دست آمد. اطلاعات بدست امده توسط نرم افزارspss و با استفاده از ازمون اماری χ2 وضریب همبستگی پیرسون انالیز گردید. نتایج: میانگین dmf6 برابر با 1.39±2.17 بود. میانگین dmf6 در دختران (2.22) بیشتر از پسران (2.12) بود، ولی از نظر آماری این تفاوت معنادار نبود. 72.9 درصد از دختران و 72.5 درصد از پسران دارای پوسیدگی به درجه های گوناگون در دندان های مولر نخست دایمی خود بودند. 1.3 درصد از دختران و 2.5 درصد از پسران، حداکثر یک مولر از دست رفته داشتند. از نظر میزان پوسیدگی و میزان دندان های از دست رفته، بین دختران و پسران تفاوت آماری معنادار وجود نداشت. 22.5 درصد از دختران و 11.7 درصد از پسران، دارای پر کردگی در دندان های مولر نخست دایمی خود بودند و این تفاوت، معنادار بود (p<0.05). 26 درصد از کل جمعیت مورد بررسی، هیچ دندان سالمی نداشتند و تنها 18.8 درصد جمعیت همه ی دندان های مولر نخست آنها سالم بود. میزان 72.7 درصد جمعیت دارای پوسیدگی، 1.9 درصد دارای دندان از دست رفته و 17.1 درصد دارای پر کردگی بودند. نتیجه نهایی: این بررسی نشان داد، که مشکل اصلی جمعیت مورد بررسی پوسیدگی های درمان نشده دندان بود و پوسیدگی دندان، بیشترین سهم را در میزان شاخص dmf6 به خود اختصاص داد .